वादळ अन तु !!!!
काल एक वादळ उठल होत , अचानक ...माझ ओळींन लावलेलं अंगण पार विस्कटून गेल अरे . त्या वादळाने जणू त्या अंगणाच्या अस्तित्वालाच धक्का दिला ..मन भरून आल...मला क्षणभर वाटल तूच आलास ..कारण वादळ आणि तू यात बरच साम्य आहे .
आहेच अरे ! तोही एक झंझावात अन तुही !!!!
अनिश्चित , झन्झावती , बेदरकार ...तुही असाच आला होतास अचानक . माज्या शांत आयुष्यात असच वादळ उठवलस , , मन सैरभर करून गेलास , पण जाताना माझ आखलेलं आयुष्य मात्र दिशाहीन करून गेलास ...
अंगणाच काय रे ते पुन्हा आवरता ही येईल , पण मनाच काय करू ? त्याला कस आवरू ? तुज्या जाण्याने पार विस्कटून गेलय ते, मन भर तुज्या आठवांचा पालापाचोळा , तुज्या स्पर्शाचा सैरभर गंध .. .नाही पेलवता आला मला तुझा झंझावात ...तुझा बेदरकारपणा .....
म्हणूनच म्हटलं ' वादळ आणि तुज्यात " बरच साम्य आहे ................
अस्मी
30.11.12
वादळ येऊन गेलं की त्याच्या अस्तित्वाच्या खुणा राहतातच..निसर्ग नियम आहे तो.. पण वादळांना तोंड द्यायचं असतं.. आयुष्यात अनेक वादळं येत असतात...वादळातून स्वताला सावरणं कसोटी असते..
ReplyDelete