सांजवेळी
दाटून येता नभ रेशमी
मन
हळवे धुक्याचे...
कातरवेळी
उरले फ़क़्त
तुज्या
ठसे आठवांचे ......
लाटा
सरल्या विरल्या किनारा
हाती
उरलेला चांदणचुरा
नभ उतरू येता
चिंब
भिजलेला पारवा....
अंतर
तुज्यामाज्यातले
स्पर्श
सारे रातराणीचे
परतुनी ये एकदा पुन्हा
तोच
रस्ता नयनी साठलेला .............
Asmi
01.01.16
